ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΕΙΣΟΓΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ
Ομοφωνία χωρίς όμως λύση, για τους συμβασιούχους του Δήμου
● Τώρα, γιατί μου φαίνεται εμένα ότι το αδιέξοδο στο θέμα των συμβασιούχων της πρώην Αναπτυξιακής Επιχείρησης του Δήμου Ιωαννιτών παραμένει, αν και όλοι, μα όλοι, συμφώνησαν σε ορισμένες απόψεις, δεν ξέρω. Τι έχει γίνει δηλαδή; Απολύτως τίποτε, καμία διέξοδος για τους εργαζόμενους, καμία λύση! Συμφώνησαν όλοι μέσα σε ένα κλίμα συναίνεσης να συνεχιστεί στην ουσία το όποιο «παιχνίδι» παίζεται στις πλάτες τους. * Ο νέος δήμαρχος συμφώνησε με τις θέσεις που πρότειναν οι εργαζόμενοι, γιατί δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να χρεωθεί απολύσεις, με το καλημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του. Ο πρώην δήμαρχος δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, διότι αυτός ήταν που προχώρησε σε αυτές τις προσλήψεις. Οι δημοτικοί σύμβουλοι ακολούθησαν τη γραμμή των επικεφαλής των παρατάξεών τους και οι εργαζόμενοι έμειναν ικανοποιημένοι από τη στάση όλων. * Το ζητούμενο όμως παραμένει… Τι θα γίνει; Θα μονιμοποιηθούν; Θα συνεχίσουν τη δουλειά τους μέχρι να γίνει αυτό –αν ποτέ γίνει; Θα πληρωθούν τελικά για τους προηγούμενους μήνες εργασίας τους; * Η αποδοχή εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής των σημείων που ομόφωνα ψηφίστηκαν στο Δημοτ. Συμβούλιο, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα υποστήριζε και πρέσβευε μέχρι πρότινος ο δήμαρχος Φίλιππας Φίλιος. * Σε κάθε ευκαιρία, ακόμη και σε συνεντεύξεις του, έλεγε ότι δεν υπάρχουν συμβάσεις, ότι προσελήφθησαν παράνομα, ότι δεν μπορεί να τους κρατήσει, ότι θα πρέπει να αποχωρήσουν από τις θέσεις τους, ότι δεν μπορεί να τους καταβάλλει μισθούς κ.λ.π.. * Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους κατήγγειλαν αυτή τη στάση του δημάρχου, τον οποίο επέκριναν δριμύτατα για όσα προεκλογικά υπόσχονταν, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να διώξει κανένα εργαζόμενο. * Τώρα, πώς γίνεται και ξαφνικά υιοθετεί η Δημοτική Αρχή χωρίς ενδοιασμούς τις θέσεις των εργαζομένων, γιατί οι άνθρωποι, που είδαν «να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια τους», τα ίδια υποστηρίζουν και ζητούν από την πρώτη στιγμή. Και δίκαια, αφού πολλοί παρέμειναν στις εργασίες τους για χρόνια, οπότε θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί το αυτονόητο, ότι καθώς εργάζονται τόσα χρόνια, προφανώς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. * Ποιοι όμως είναι οι πραγματικοί λόγοι της στροφής των 180 μοιρών της Δημοτικής Αρχής, σε όσα διακήρυττε για το ζήτημα; Μια πρώτη εξήγηση θα είχε να κάνει με το πολιτικό κόστος, το οποίο όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν θα επιθυμούσε η νέα Διοίκηση του Δήμου να επωμιστεί και μάλιστα με την ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της πόλης. * Εν τέλει οι συμβασιούχοι επέστρεψαν στις δουλειές τους μετά την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου; Θα πληρωθούν; Μακάρι ο αγώνας τους να δικαιωθεί καθώς δεν είναι εργαζόμενοι, εξ όσων και οι ίδιοι λένε, που συμφώνησαν να εργαστούν για ένα εξάμηνο για παράδειγμα και ζητούν τη μονιμοποίησή τους. * Είναι εργαζόμενοι που βρίσκονται στις υπηρεσίες τους τουλάχιστον για πέντε χρόνια, είναι οικογενειάρχες που προγραμμάτισαν τη ζωή τους, την προσωπική και την οικογενειακή, με βάση την εργασία τους και τις απολαβές τους. * Είναι άνθρωποι που ξαφνικά έμειναν ξεκρέμαστοι, έστω και αν έχουν και οι ίδιοι ένα μερίδιο ευθύνης, αφού δεν φρόντισαν να διασφαλιστούν νωρίτερα, με το να υπογράψουν για παράδειγμα συμβάσεις για να κατοχυρωθούν. Ποιος εργαζόμενος όμως θα τολμούσε να ζητήσει κάτι τέτοιο, όταν τόσοι και τόσοι άλλοι ψάχνουν για μια θέση, για ένα μεροκάματο; Η ευθύνη μπορεί να είναι και δική τους, είναι πρωτίστως όμως της επιχείρησης, της εργοδοσίας και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χρεωθεί σ’ αυτούς. Δεν μένει παρά να δούμε λοιπόν ποια εξέλιξη θα έχει αυτό το θέμα που αφορά 142 ανθρώπους και τις οικογένειές τους.