* ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
"Η αγάπη για την Πατρίδα που φλόγιζε τις καρδιές μας – και που σήμερα μας είναι τόσο αναγκαία – είναι το μοναδικό όπλο για να προχωρεί ένας λαός προς την ελευθερία, την πρόοδο και την ευημερία".
Με το μήνυμα αυτό ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, αφού περιέγραψε την περιπετειώδη επίσκεψή του στο Πέτα ως βουλευτής της ΕΔΑ το 1966, "έκλεισε" την επιστολή του προς τους Πετανίτες, που τον ανακήρυξαν και επισήμως, χθες επίτιμο δημότη Πέτα, λίγο πριν την έναρξη της μεγάλης συναυλίας της λαϊκής ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» με τον Δημήτρη Μπάση, την Καλλιόπη Βέττα και τη Λίνα Ορφανού στο χοροθέατρο «Νταμάρι».
"Απόψε ανακηρύττουμε επίτιμο δημότη έναν μεγάλο Έλληνα, έναν μεγάλο πατριώτη, τον Μίκη Θεοδωράκη. Τον ευχαριστούμε μέσα απ’ την ψυχή μας για ό,τι έκανε, για ό,τι προσέφερε σ’ αυτή την πατρίδα, τον ευχαριστούμε μέσα απ’ την ψυχή μας γιατί είναι ένα κομμάτι της", τόνισε ο δήμαρχος Πέτα Λάκης Μουσαβερές.
Το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε ομόφωνα την απόφαση στις 14-1-2010 να ανακηρύξει επίτιμο δημότη του Πέτα τον Μίκη Θεοδωράκη, για την πολιτιστική του προσφορά στον τόπο.
Αν και ο ίδιος δεν κατάφερε να παραβρεθεί, λόγω ηλικίας, έστειλε μια άκρως συγκινητική επιστολή την οποία παραθέτουμε:
Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη
«Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Η συναυλία αυτή μου θυμίζει μια αξέχαστη βραδιά που πέρασα στα 1966 στο τότε χωριό σας και τώρα Δήμο Πέτα.
Ήμουν Βουλευτής και το κόμμα μου, η ΕΔΑ, είχε διοργανώσει για το απόγευμα πολιτική συγκέντρωση, στην οποία θα ήμουν ομιλητής. Μαζεύτηκαν πολλές εκατοντάδες φλογεροί οπαδοί και με περίμεναν. Όμως εγώ δεν ερχόμουν…
Καθυστερούσα καθώς στη διαδρομή μου από την Κέρκυρα με αυτοκίνητο, συναντούσα συνεχώς εμπόδια από την Χωροφυλακή στην Ηγουμενίτσα, στην Πρέβεζα και στην Άρτα κι έτσι φτάσαμε τελικά στις 12 τα μεσάνυχτα στο Πέτα, όπου μας είχαν προλάβει καμμιά κατοσταριά χωροφύλακες με επί κεφαλής έναν συνταγματάρχη.
Οι λίγοι υπομονετικοί που με περίμεναν, τρομοκρατημένοι χώθηκαν στο καφενείο, ενώ εγώ φώναζα δυνατά για να με ακούσουν – απευθυνόμενος στον συνταγματάρχη – λόγια διαμαρτυρίας και οργής όπως «Δεν ντρέπεστε να ‘ρχεστε τα μεσάνυχτα να τρομοκρατείτε τους οπαδούς μας; Είναι ή δεν είναι ελεύθεροι πολίτες; Σας παρακαλώ φύγετε αμέσως, διαφορετικά θα σας καταγγείλω αύριο στη Βουλή…».
Χάρηκαν πολύ οι λιγοστοί Εδαΐτες του Πέτα και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα. Μπήκα κι εγώ στο μαγαζί κι έκανα στη μία τη νύχτα και μέσα σε ατμόσφαιρα μεγάλου ενθουσιασμού την πιο πρωτότυπη ομιλία της ζωής μου περικυκλωμένος από τους χωροφύλακες που δεν πίστευαν στα μάτια τους για όσα έβλεπαν και άκουγαν.
Αυτή η εικόνα έμεινε χαραγμένη στον νου μου για το ηρωικό Πέτα και χαίρομαι γιατί με την συναυλία της Ορχήστρας που έχει το όνομά μου και μέσα από τα τραγούδια μου νοιώθω ότι παίρνω την τελική μου «εκδίκηση» πάνω στις μαύρες δυνάμεις που καταδυνάστευαν το λαό μας, αποδεικνύοντας ότι το δίκιο και η ομορφιά πάντοτε θριαμβεύουν.
Είναι κι αυτό ένα μικρό ιστορικό δίδαγμα, το ότι η αγάπη για την Πατρίδα που φλόγιζε τις καρδιές μας – και που σήμερα μας είναι τόσο αναγκαία – είναι το μοναδικό όπλο για να προχωρεί ένας λαός προς την ελευθερία, την πρόοδο και την ευημερία.
Σας χαιρετώ όλες και όλους με μεγάλη εκτίμηση και αγάπη.
Γεια σας.
Μίκης».
Στον πανέμορφο χώρο του χοροθεάτρου «Νταμάρι» ακολούθησε η συναυλία με παλιά κλασικά τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη, όπως «Η γειτονιά των Αγγέλων», «Φαίδρα», «Πού πέταξε το αγόρι μου», «Ανατολή σε λέγανε», «Μάνα μου και Παναγιά», «Γωνιά Γωνιά», «Όταν σφίγγουν το χέρι», «Δραπετσώνα», «Λίγο ακόμα», «Θα σημάνουν οι καμπάνες», «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις»...!